1. در تعالیم و آموزه‌های آیین اسلام مسجد دارنده تشریفات مشهد منزلت بس بزرگی میباشد؛ این التفات و منزلت در نشانه‌ها و احادیث فراوانی گزینه تأکید قرار گرفته، حضور در مسجد و زنده نگه داشتن آن نیز از نگاه اسلام عنایت اکثری داراست.
در حدیثی از رسول اسلام (صلی الله علیه و آله) علاوه بر ذکر منزلت مسجد، به فضیلت اهل مسجد نیز اشاره گردیده‌است: «الْمَسَاجِدُ بُیُوتُ الْمُتَّقِینَ وَ مَنْ کَانَتِ الْمَسَاجِدُ بَیْتَهُ ضَمِنَ اللَّهُ لَهُ بِالرَّوْحِ وَ الرَّاحَةِ وَ الْجَوَازِ عَلَى الصِّرَاطِ وَ قِیلَ لِلنَّبِیِّ ائْذَنْ لَنَا فِی التَّرَهُّبِ قَالَ تَرَهُّبُ أُمَّتِی الْجُلُوسُ فِی الْمَسَاجِدِ وَ قَالَ إِذَا رَأَیْتُمُ الرَّجُلَ یَعْتَادُ الْمَسَاجِدَ فَاشْهَدُوا لَهُ بِالْإِیمَانِ لِأَنَّ اللَّهَ یَقُولُ إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ ...»؛ (محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 3، ص 362) مسجدها منزل‌های پرهیزکاران می باشند، هر که مسجد را منزل خویش قرار دهد (زیاد به مسجد رفت و آمد نماید)، آفریدگار متعال راحتی و آسایش و تایید صلاحیت عبور از صراط را برای وی تضمین می‌نماید. آنگاه نبی فرمود: هرگاه مردی را دیدید که به رفت و آمد به مسجد عادت کرده؛ به ایمان وی مدرک دهید؛ چون خدای عزّ و جلّ می فرماید: «مساجد معبود را فقط کسى آباد می‌نماید که ایمان به خداوند آورده میباشد» (توبه، 18)
2. اجر سوگواری امام حسین (علیه السلام) نیز از کارها انکارناپذیر در مدرسه تشیع میباشد. ولی در طول پیشوایان فقهی، سوگواری در محل خاصی شکل نمی‌گرفت، البته با پیشرفت جمعیت شهرها و محله ها، نیاز به وجود محل‌هایی برای سوگواری نیز انکارناپذیر میباشد. هم اکنون در به عبارتی مسجد، حسینیه و یا این که محلی دیگر.
به هر حالا؛ نماز و سوگواری با هم منافاتی نداشته و هرمورد در مکان خویش ما یحتاج بوده و نباید یکی‌از را بازدارنده دیگری دانست، کمپانی در عبادات مساجد و سوگواری‌های حسینیه‌ها نباید در رقابت با هم درنظر گرفته شوند، بلکه هم مسجدی‌ها می بایست در سوگواری حسینیه‌ها کمپانی نمایند و هم اهل حسینیه در عبادات مساجد، و با اعتنا به التفات این دو، هرکدام در مکان خویش پسندیده میباشد. ولی لایق وجود ندارد در تایم ها ویژه نماز، مساجد از نمازگزاران خالی باشد.
1. در تعالیم و آموزه‌های آیین اسلام مسجد دارنده تشریفات مشهد منزلت بس بزرگی میباشد؛ این التفات و منزلت در نشانه‌ها و احادیث فراوانی گزینه تأکید قرار گرفته، حضور در مسجد و زنده نگه داشتن آن نیز از نگاه اسلام عنایت اکثری داراست.
در حدیثی از رسول اسلام (صلی الله علیه و آله) علاوه بر ذکر منزلت مسجد، به فضیلت اهل مسجد نیز اشاره گردیده‌است: «الْمَسَاجِدُ بُیُوتُ الْمُتَّقِینَ وَ مَنْ کَانَتِ الْمَسَاجِدُ بَیْتَهُ ضَمِنَ اللَّهُ لَهُ بِالرَّوْحِ وَ الرَّاحَةِ وَ الْجَوَازِ عَلَى الصِّرَاطِ وَ قِیلَ لِلنَّبِیِّ ائْذَنْ لَنَا فِی التَّرَهُّبِ قَالَ تَرَهُّبُ أُمَّتِی الْجُلُوسُ فِی الْمَسَاجِدِ وَ قَالَ إِذَا رَأَیْتُمُ الرَّجُلَ یَعْتَادُ الْمَسَاجِدَ فَاشْهَدُوا لَهُ بِالْإِیمَانِ لِأَنَّ اللَّهَ یَقُولُ إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ ...»؛ (محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 3، ص 362) مسجدها منزل‌های پرهیزکاران می باشند، هر که مسجد را منزل خویش قرار دهد (زیاد به مسجد رفت و آمد نماید)، آفریدگار متعال راحتی و آسایش و تایید صلاحیت عبور از صراط را برای وی تضمین می‌نماید. آنگاه نبی فرمود: هرگاه مردی را دیدید که به رفت و آمد به مسجد عادت کرده؛ به ایمان وی مدرک دهید؛ چون خدای عزّ و جلّ می فرماید: «مساجد معبود را فقط کسى آباد می‌نماید که ایمان به خداوند آورده میباشد» (توبه، 18)
2. اجر سوگواری امام حسین (علیه السلام) نیز از کارها انکارناپذیر در مدرسه تشیع میباشد. ولی در طول پیشوایان فقهی، سوگواری در محل خاصی شکل نمی‌گرفت، البته با پیشرفت جمعیت شهرها و محله ها، نیاز به وجود محل‌هایی برای سوگواری نیز انکارناپذیر میباشد. هم اکنون در به عبارتی مسجد، حسینیه و یا این که محلی دیگر.
به هر حالا؛ نماز و سوگواری با هم منافاتی نداشته و هرمورد در مکان خویش ما یحتاج بوده و نباید یکی‌از را بازدارنده دیگری دانست، کمپانی در عبادات مساجد و سوگواری‌های حسینیه‌ها نباید در رقابت با هم درنظر گرفته شوند، بلکه هم مسجدی‌ها می بایست در سوگواری حسینیه‌ها کمپانی نمایند و هم اهل حسینیه در عبادات مساجد، و با اعتنا به التفات این دو، هرکدام در مکان خویش پسندیده میباشد. ولی لایق وجود ندارد در تایم ها ویژه نماز، مساجد از نمازگزاران خالی باشد.
اشکال شبستان چیست