مجله خبری تشریفات

فضای داخلی گنبد و بنای آن یادآور طرح مقبرۀ فرمان روا تشریفات مشهد سنجر سلجوقی درمرو (سدۀ دوازدهم میلادی)‌ و بقایای آرامگاه تیموری همسایه مسجد هرات میباشد.
گنبدخانه نقطۀ مرکزی گروه میباشد که چهار نمای فرنگی آن به وسیلۀ بناهای پیرامون پوشیده میباشد.
ساختار این سازه مشتمل بر چهار سه کنج، ‌دو اتاق خرد، ‌چهار طاق نمای پرهشت ضلعی میباشد و سطح زیرگنبد آن با کاربندی های بسیار چشمگیر مزین گردیده است.
این بخش ازمجموعه از نگاه تزیینات زیباترین و دیده نوازترین نقش ها را به نظر مضمون‌ و مفهوم درخود محفوظ نگاه داشته میباشد.
سطح ها دیواره ها و ذیل گنبدخانه آرامگاه روضه خوان احمد جامی با طرح های هندسی و موتیف های گیاهی با مورد های متعدد آبی درقابهای مختلف تزیین گردیده که از لحاظ مدل وابسته به سدۀ هشتم هجری یا این که نیمۀ دوم قرن چهاردهم میلادی میباشد.
دو محراب خرد و خوشگل در طرفین ورودی اساسی گنبدخانه شد که محراب سمت راست به طور بدون نقص با گچبری های خوشگل مانده و تداعی کننده مثال محراب های دورۀ ایلخانی میباشد.
نقش میانی کتیبه محراب سمت راست، دربردارنده تکرار اسم «محمد» میان یک دایره و بر بالای آن عبارت «نصر اینجانب الله و فتح قریب و انسان المومنین»‌ به چشم می خورد.
ضلع جنوب شرقی گنبدخانه مزار روضه خوان احمد جامی به فضایی منتهی میشود که درمجموعۀ مزارجام به «مسجد عتیق»‌ موسوم میباشد.
بیان کننده این سازه درگذشته مسجد جامع بوده میباشد. به طورکلی فضای معماری مسجد عتیق با بعد ها تقریبی ۴۸۴ مترمربع دربرگیرنده شبستان جرزهای آجری میباشد.
برطبق مدارک بیان کننده درمرکز سازه گنبدی برپا بوده میباشد. سازه براین شواهد معماری برجای ما‌نده آرم می‌دهد، گنبد مسجد عتیق برروی چهار تویزه قرارداشته میباشد.
مسجد عتیق مزار روضه خوان احمد جامی بنایی میباشد متشکل از فضایی مربع مستطیل که درامتداد محراب بوسیله رواقی شرقی و غربی به دو نصیب تقسیم میگردد و از نقطه میانی این رواق، ‌رواقی دیگر درضلع شمالی جنوبی با به عبارتی طول عبور کرده و گنبدی در واکنش این دو رواق پایدار بوده میباشد.
طاق های دواشکوبه رواقها فضاهای خالی چهار طرف مسجد را بدور می زده میباشد.
بین جرزهای طبقه دوم ضلع غربی دهانه های پوشش داری ساخت و ساز گردیده که عبور درفضاهای گوشوار (فضای ارتباطی طبقه دوم) را میسر می سازد.

فضای داخلی گنبد و بنای آن یادآور طرح مقبرۀ فرمان روا تشریفات مشهد سنجر سلجوقی درمرو (سدۀ دوازدهم میلادی)‌ و بقایای آرامگاه تیموری همسایه مسجد هرات میباشد.
گنبدخانه نقطۀ مرکزی گروه میباشد که چهار نمای فرنگی آن به وسیلۀ بناهای پیرامون پوشیده میباشد.
ساختار این سازه مشتمل بر چهار سه کنج، ‌دو اتاق خرد، ‌چهار طاق نمای پرهشت ضلعی میباشد و سطح زیرگنبد آن با کاربندی های بسیار چشمگیر مزین گردیده است.
این بخش ازمجموعه از نگاه تزیینات زیباترین و دیده نوازترین نقش ها را به نظر مضمون‌ و مفهوم درخود محفوظ نگاه داشته میباشد.
سطح ها دیواره ها و ذیل گنبدخانه آرامگاه روضه خوان احمد جامی با طرح های هندسی و موتیف های گیاهی با مورد های متعدد آبی درقابهای مختلف تزیین گردیده که از لحاظ مدل وابسته به سدۀ هشتم هجری یا این که نیمۀ دوم قرن چهاردهم میلادی میباشد.
دو محراب خرد و خوشگل در طرفین ورودی اساسی گنبدخانه شد که محراب سمت راست به طور بدون نقص با گچبری های خوشگل مانده و تداعی کننده مثال محراب های دورۀ ایلخانی میباشد.
نقش میانی کتیبه محراب سمت راست، دربردارنده تکرار اسم «محمد» میان یک دایره و بر بالای آن عبارت «نصر اینجانب الله و فتح قریب و انسان المومنین»‌ به چشم می خورد.
ضلع جنوب شرقی گنبدخانه مزار روضه خوان احمد جامی به فضایی منتهی میشود که درمجموعۀ مزارجام به «مسجد عتیق»‌ موسوم میباشد.
بیان کننده این سازه درگذشته مسجد جامع بوده میباشد. به طورکلی فضای معماری مسجد عتیق با بعد ها تقریبی ۴۸۴ مترمربع دربرگیرنده شبستان جرزهای آجری میباشد.
برطبق مدارک بیان کننده درمرکز سازه گنبدی برپا بوده میباشد. سازه براین شواهد معماری برجای ما‌نده آرم می‌دهد، گنبد مسجد عتیق برروی چهار تویزه قرارداشته میباشد.
مسجد عتیق مزار روضه خوان احمد جامی بنایی میباشد متشکل از فضایی مربع مستطیل که درامتداد محراب بوسیله رواقی شرقی و غربی به دو نصیب تقسیم میگردد و از نقطه میانی این رواق، ‌رواقی دیگر درضلع شمالی جنوبی با به عبارتی طول عبور کرده و گنبدی در واکنش این دو رواق پایدار بوده میباشد.
طاق های دواشکوبه رواقها فضاهای خالی چهار طرف مسجد را بدور می زده میباشد.
بین جرزهای طبقه دوم ضلع غربی دهانه های پوشش داری ساخت و ساز گردیده که عبور درفضاهای گوشوار (فضای ارتباطی طبقه دوم) را میسر می سازد.