مجله خبری تشریفات

آرامگاه و مناره آن بی شک وتردید وابسته پک پذیرایی ترحیم مشهد به شمس تبریزی میباشد و حرم شمس تبریزی دستکم از اوایل قرن نهم هجری قمری به اسم شمس شناخته می‌شد. همینطور اسنادی مو جود میباشد که سازه به عهدوپیمان آن‌ها پاد شاه سلیمان رسمی و منظور سوم طی تهاجم ها خویش به آذربایجان برای زیارت تربت شمس به کردار رفته اند.

دیندار از عهدوپیمان مورخ قانونی عثمانی نقل می نماید: در حال حاضر آرامگاه شمس صوفی و عارف اهل ایران، نورالله مرقده، در اخلاق و رفتار میباشد. شکر و قدردانی معبود را که زیارت آن مرقد شریف میسر شد. همینطور این اعتقاد توانمند میباشد که نامیدن مزاری در قونیه به اسم مرقد شمس تنها جنبه تبلیغات و منافع توریستی داراست

در مورد تاریخچه مناره این بقعه شمس تبریزی نوشته اند که در آبادیهای اصلی که بر راز رویه ها بود، شبها بر بلندی حریق می افروختند و برجی را که برای این فعالیت ساخته بودند، آتشگاه مینامیدند. همین واژه و کلمه را به لهجه عربی ترجمه کرده و منار و مناره گفته اند و آنگاه آن را در مساجد به عمل برده اند.

بوسیله حریق که بر فراز این برجها افروخته میشد، از بدور خبر ها و علائم و ارشاداتی می دادند که عموم دوردست را از خطر و رویدادها باخبر می کردند. احتمال داراست یکی‌از مناره ها ردیف یادبودی باشد از نزاع آلب ارسلان سلجوقی با رومانوس دیوجانوس امپراطور روم در ملازگرد و سلطه اش بر او که عاقبت مسلمان ها ناحیه را این مبارزه و برد آلب ارسلان رقم زد و مرز و بوم روم به ندرت به کشوری مسلمان نشین مبدل شد و مناره سابق الذکر موقعیت تقدس مانندی میان عموم این سرزمین پیدا کرد.