امامزاده عقیل یکی سابقترین اثر ها زمان سلجوقیان تشریفات مشهد در استان کردستان میباشد که در ۶۵کیلومتری شمال بیجار قرار گرفته میباشد. امامزاده عقیل در شهر حسنآباد یاسوکند از توابع بیجار و در ۶۵ کیلومتری شمال بیجار در مسیر جاده بیجار به زنجان جای دارد که سالانه پذیرای مهمانان و گردشگران داخلی و فرنگی میباشد. بنای امامزاده عقیل یکیاز سابقترین اثر ها معماری کردستان در عصر اسلامی میباشد. بنای امامزاده عقیل در یک محوطه سابق عظیم که احتمالاً یک شهر میباشد، قرار گرفته و اثر ها سفالینههای آن از عصر سلجوقی ارثیه میباشد.
این سازه مربع صورت و بعدها فضای داخلی آن ۶×۵/۶ متر میباشد. در هریک از اضلاع سازه، طاق نما و در کنارهها فیلپاهایی به صورت دایره درنظرگرفته شده میباشد. از خصوصیات بارز معماری این سازه آجرکاری با طرحها و نوشتههای متفاوت میباشد و عبارت” بسمله” آن خوانده گردیده است. در درون ساختمان، تزیینات گچ بری جذاب و کتیبههایی به خط کوفی میباشد. کتیبهها دربردارنده نشانهها قرآنی و احتمالاً فرصت تشکیل داد سازه میباشد. گنبد سازه تخریب گردیده است. نوع معماری و تزیینات به عمل رفته در سازه، تاریخ تاسیس آن را به عصر سلجوقیان نسبت داده و تداوم به کارگیری از آن را در حین ایلخانیان نشانه میدهد.هیبت کاربندی آجرها درین بخش دیدنی توجّه میباشد، بر روی تزئینات گچی و قرنیسها میاقتدار خطوطی را یافت که انواع هندسی را نماد میدهند. آجرهای به عمل رفته درین سازه چهارگوش و خرد به بعدها ۱۵×۱۰ سانتیمتر میباشند که ضخامتشان به ۵ و به طول ۷۵ سانتیمتر می رسد و از کف این بخش با سنگ تراش قرمزرنگ بدنه دیوارها را پوشانده میباشد. در نعل درگاه ورودی به آستانه، از چوب مصرف شده و در اینجا هم یک پلّه عمودی به باطن بقاع داراست.
ساختمان امامزاده قابل مقایسه با امامزاده ” باکندی” و مقبره «پیر» در تاکستان میباشد و به ویژه، از لحاظ نمادهای دکوری با مقبره پیر در تاکستان همانندی بسیار داراست. این سازه را میقدرت در شمار مهمترین بناهای عصر سلجوقی در جمهوری اسلامی ایران به اکانت آورد امامزاده عقیل از فرزندان امام موسی کاظم (ع ) میباشد. بر این محور محمّدعلی کوشاو سخت کوش در کتاب سیمای بیجار گروس نسب این امامزاده را با هفت واسطه به امام هفتم منتهی میداند که از قرار پایین میباشد: امامزاده عقیل بن عبدالله بن احمد بن محمّد بن ابراهیم بن محمّد یمانی بن عبیدالله بن امام موسی کاظم (ع) باباِ امامزاده عقیل به تصریح ابن طباطبای نسّابه از اعلام قرن پنجم هجری در شهر همدان میزیسته و در حال حاضر آرامگاه وی دراین شهر از زیارتگاههای دارای اسم و رسم میباشد. وی دارنده پنج اخوی به اسامی، ابواسحاق ابراهیم، ابوالحسین موسی، ابوالحسن علی، ابومحمد قاسم و هاشم میباشد که عموهای امامزاده عقیلاند و در نهاوند صاحب و مالک گنبد و ضریح هستند.
این تاثیر در تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۷۶ با شمارهٔ تصویب ۱۹۳۱ بهتیتر یکیاز اثرها ملی کشورایران به تصویب رسیده میباشد
امامزاده عقیل یکی سابقترین اثر ها زمان سلجوقیان تشریفات مشهد در استان کردستان میباشد که در ۶۵کیلومتری شمال بیجار قرار گرفته میباشد. امامزاده عقیل در شهر حسنآباد یاسوکند از توابع بیجار و در ۶۵ کیلومتری شمال بیجار در مسیر جاده بیجار به زنجان جای دارد که سالانه پذیرای مهمانان و گردشگران داخلی و فرنگی میباشد. بنای امامزاده عقیل یکیاز سابقترین اثر ها معماری کردستان در عصر اسلامی میباشد. بنای امامزاده عقیل در یک محوطه سابق عظیم که احتمالاً یک شهر میباشد، قرار گرفته و اثر ها سفالینههای آن از عصر سلجوقی ارثیه میباشد.
این سازه مربع صورت و بعدها فضای داخلی آن ۶×۵/۶ متر میباشد. در هریک از اضلاع سازه، طاق نما و در کنارهها فیلپاهایی به صورت دایره درنظرگرفته شده میباشد. از خصوصیات بارز معماری این سازه آجرکاری با طرحها و نوشتههای متفاوت میباشد و عبارت” بسمله” آن خوانده گردیده است. در درون ساختمان، تزیینات گچ بری جذاب و کتیبههایی به خط کوفی میباشد. کتیبهها دربردارنده نشانهها قرآنی و احتمالاً فرصت تشکیل داد سازه میباشد. گنبد سازه تخریب گردیده است. نوع معماری و تزیینات به عمل رفته در سازه، تاریخ تاسیس آن را به عصر سلجوقیان نسبت داده و تداوم به کارگیری از آن را در حین ایلخانیان نشانه میدهد.هیبت کاربندی آجرها درین بخش دیدنی توجّه میباشد، بر روی تزئینات گچی و قرنیسها میاقتدار خطوطی را یافت که انواع هندسی را نماد میدهند. آجرهای به عمل رفته درین سازه چهارگوش و خرد به بعدها ۱۵×۱۰ سانتیمتر میباشند که ضخامتشان به ۵ و به طول ۷۵ سانتیمتر می رسد و از کف این بخش با سنگ تراش قرمزرنگ بدنه دیوارها را پوشانده میباشد. در نعل درگاه ورودی به آستانه، از چوب مصرف شده و در اینجا هم یک پلّه عمودی به باطن بقاع داراست.
ساختمان امامزاده قابل مقایسه با امامزاده ” باکندی” و مقبره «پیر» در تاکستان میباشد و به ویژه، از لحاظ نمادهای دکوری با مقبره پیر در تاکستان همانندی بسیار داراست. این سازه را میقدرت در شمار مهمترین بناهای عصر سلجوقی در جمهوری اسلامی ایران به اکانت آورد امامزاده عقیل از فرزندان امام موسی کاظم (ع ) میباشد. بر این محور محمّدعلی کوشاو سخت کوش در کتاب سیمای بیجار گروس نسب این امامزاده را با هفت واسطه به امام هفتم منتهی میداند که از قرار پایین میباشد: امامزاده عقیل بن عبدالله بن احمد بن محمّد بن ابراهیم بن محمّد یمانی بن عبیدالله بن امام موسی کاظم (ع) باباِ امامزاده عقیل به تصریح ابن طباطبای نسّابه از اعلام قرن پنجم هجری در شهر همدان میزیسته و در حال حاضر آرامگاه وی دراین شهر از زیارتگاههای دارای اسم و رسم میباشد. وی دارنده پنج اخوی به اسامی، ابواسحاق ابراهیم، ابوالحسین موسی، ابوالحسن علی، ابومحمد قاسم و هاشم میباشد که عموهای امامزاده عقیلاند و در نهاوند صاحب و مالک گنبد و ضریح هستند.
این تاثیر در تاریخ ۱۲ مهر ۱۳۷۶ با شمارهٔ تصویب ۱۹۳۱ بهتیتر یکیاز اثرها ملی کشورایران به تصویب رسیده میباشد