نگاهی ولو زود گذر به تاریخ اسلام، سفر فرستاده خداوند (ص) و نیز دهه معاش وی در مدینه منوره و برخوردی که با زمینه مسجد داشتند مداقه فوق العاده آن را در حیث وی علامت میدهد. اینکه از شروع بعثت آن حضرت افسر به اقامه نماز شد و آن را در مسجدالحرام و به جماعت و فقط با حضور امیرمومنان علی (ع) و خدیجه کبری (س) به اعمال رسانید، یااینکه در توقف یک سری روزه در محله قبا اول کاری که کرد ساختن مسجد بار گذاری و یا این که ااینکه در بدو ورود به مدینه نیز او‌لین جنبش آن رهبر کلان الشان ساختن مسجد النبی بود، کلیه اینها از قیمت و منزلت مسجد نزد وی حکایت دارااست.[34]
خلال این پافشاری فرستاده اسلام بر حضور مسلمان ها در مسجد برای اقامه تشریفات مشهد فرائض و توبیخ اشخاصی که به جهت غربت رویکرد یا این که گرما یا این که چیدن میوه از جماعت در مسجد راز گشوده می زدند بیان کنده دقت ویژه آن حضرت به مسجد میباشد. روایتی که هم در درست بخاری و هم در وسائل الشیعه اورده شده (یعنی شیعه و اهل سنت هر دو آورده اند) گویای این مقاله میباشد؛ امام درست گو (ع) می‌فرماید: «در طی زسول معبود برخی از عموم نسبت به رفتن به مسجد و نماز کوتاهی می کردند آن حضرت فرمودند: مجاورت میباشد که امر دهیم منزل های عده ای را که نماز را در مسجد رخنه می نمایند حریق زنیم.»[35]
مشخص و معلوم می‌گردد که گاهی مسلمانها با بی توجهی به مسجد و نماز وسیله شادمانی را آماده می کردند و گاه این شغل یک دسیسه فرهنگی تلقی می گردد که با آن در صفوف مسلمین رخنه تولید گردیده و فی مابین آنان و رهبرشان مسافت می افتد، خلال این به دوستداشتنی ترین و مقدس ترین جای عبادت بی حرمتی و بی توجهی می گردد. اینجاست که رهبران الهی با قاطعیت کل در مقابل چنین توطئها ها می ایستند و امرها موردنیاز را برای نگهداری احترام مساجد و جماعت صادر و آن را عملی می‌سازند.
حضور در مسجد در اسلام موضوعیت داراست و الا ممکن میباشد مسلمانی نمازش هیچ زمان رخنه نشود اما در صورتی اهل مسجد و حضور در آن و کمپانی در جماعت مسلمین نباشد مذمت می‌شود، در صورتی این نکته در تعبیروتفسیر آیه ۲۳۸ سوره بقره آمده میباشد: « حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتينَ: همواره در محافظت از نمازها (به خصوص نماز وسطی (نماز ظهر) کوشاو سخت کوش باشید و از روی فروتنی و اطاعت برای خداوند بپاخیزید.»
نگاهی ولو زود گذر به تاریخ اسلام، سفر فرستاده خداوند (ص) و نیز دهه معاش وی در مدینه منوره و برخوردی که با زمینه مسجد داشتند مداقه فوق العاده آن را در حیث وی علامت میدهد. اینکه از شروع بعثت آن حضرت افسر به اقامه نماز شد و آن را در مسجدالحرام و به جماعت و فقط با حضور امیرمومنان علی (ع) و خدیجه کبری (س) به اعمال رسانید، یااینکه در توقف یک سری روزه در محله قبا اول کاری که کرد ساختن مسجد بار گذاری و یا این که ااینکه در بدو ورود به مدینه نیز او‌لین جنبش آن رهبر کلان الشان ساختن مسجد النبی بود، کلیه اینها از قیمت و منزلت مسجد نزد وی حکایت دارااست.[34]
خلال این پافشاری فرستاده اسلام بر حضور مسلمان ها در مسجد برای اقامه تشریفات مشهد فرائض و توبیخ اشخاصی که به جهت غربت رویکرد یا این که گرما یا این که چیدن میوه از جماعت در مسجد راز گشوده می زدند بیان کنده دقت ویژه آن حضرت به مسجد میباشد. روایتی که هم در درست بخاری و هم در وسائل الشیعه اورده شده (یعنی شیعه و اهل سنت هر دو آورده اند) گویای این مقاله میباشد؛ امام درست گو (ع) می‌فرماید: «در طی زسول معبود برخی از عموم نسبت به رفتن به مسجد و نماز کوتاهی می کردند آن حضرت فرمودند: مجاورت میباشد که امر دهیم منزل های عده ای را که نماز را در مسجد رخنه می نمایند حریق زنیم.»[35]
مشخص و معلوم می‌گردد که گاهی مسلمانها با بی توجهی به مسجد و نماز وسیله شادمانی را آماده می کردند و گاه این شغل یک دسیسه فرهنگی تلقی می گردد که با آن در صفوف مسلمین رخنه تولید گردیده و فی مابین آنان و رهبرشان مسافت می افتد، خلال این به دوستداشتنی ترین و مقدس ترین جای عبادت بی حرمتی و بی توجهی می گردد. اینجاست که رهبران الهی با قاطعیت کل در مقابل چنین توطئها ها می ایستند و امرها موردنیاز را برای نگهداری احترام مساجد و جماعت صادر و آن را عملی می‌سازند.
حضور در مسجد در اسلام موضوعیت داراست و الا ممکن میباشد مسلمانی نمازش هیچ زمان رخنه نشود اما در صورتی اهل مسجد و حضور در آن و کمپانی در جماعت مسلمین نباشد مذمت می‌شود، در صورتی این نکته در تعبیروتفسیر آیه ۲۳۸ سوره بقره آمده میباشد: « حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتينَ: همواره در محافظت از نمازها (به خصوص نماز وسطی (نماز ظهر) کوشاو سخت کوش باشید و از روی فروتنی و اطاعت برای خداوند بپاخیزید.»
منشا و معنا محراب چیست