این ماه بلندمرتبه دو عید گرانقدر مسلمانها عالم بنام های عید قربان و تشریفات مشهد غدیر را در خویش دارااست و همینطور فصل رفتن به حج تمتع حجاج نیز میباشد. ضمن این، این ماه واپسین ماه از سال قمری نیز است و این آیتم نیز منجر ارتقا عنایت ذی الحجه میشود.
پروردگار در آیه ۲۸ سوره ی حج فرموده میباشد: «لِیَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَهِ الْأَنْعَامِ فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ»: تا شاهد منافع مختلف خود (درین اپ حیات قسمت(یعنی مراسم حج)) باشند، و در روز ها معینی اسم معبود را، بر چهارپایانی که به آنها داده میباشد، (به هنگام قربانیکردن) ببرند؛ بعداز گوشت آن ها بخورید و بینوای حاجتمند را نیز اطعام فرمایید.
طبق تفاسیر بزرگان و عالمان فقهی، مراد از روزها دانسته ها دراین آیه، ده سال نخستین ماه ذی الحجه است که معبود فرمان کرده تا اورا بسیار خاطر نمایند. ضمن این، در روایتی نبی گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرموده که انجام نیک و عبادت معبود در هیچ یک از روزها بقدر ده سال نخستین این ماه فضیلت ندارد.